یار در خانه و ما گرد جهان (قسمت اول)

حالا در این هیر و ویر زمین و مسکن ، سازه های ملکی بی سر و صاحاب هم قوزی بالای قوز شده ! منظور املاکی است که به شکل مشمئز کننده ای در گوشه و کنار شهرها به چشم میخورند ! درجای جای هر شهر و دیاری مواردی از این دست بسیارند . شاید در مقابل انبوه درخواست و نیازهای موجود این تعداد ، عددی به نظر نیایند اما به هر صورت وجود همین اندک هم آنقدر هست که جماعتی را سرو سامان ببخشد ! در ضمن از نظر امنیت و بهداشت و همینطور زیبا بخشی شهری هم بسیار مهم و ارزشمند است .

خانه هائی که روزگاری معماران ارزنده قدیمی در آن استخوان خرد کرده اند مهندسین و سازنده های مجرب دنیا دیده که طراحی آنها در آن زمان قابل اعتنا بوده است . 

شاید بحث مالکیت خصوصی و احترام قانونی به میان یابد که خب کاریش نمیشه کرد ولی آنجائی که قرار است باعث آزرده کردن قوانین شهری به وجود بیاید ، حتما باید پای قانون و نظارت مسئولین به این معضل باز شود . بالاخره برای درمان و زدودن این بناهای مخروبه  که چون دملهای چرکی بر چهره شهر نشسته ، باید فکری کرد .

این ملکها به شکل های گوناگون به امان خدا رها شده اند خواه زمانی به اصطلاح خانه ای بوده باشند یا محل درس که امروزه به جای خروجی علم و دانش ، موارد فساد استخراج میکنند از جمله معتادان و متجاوزین که این مکانها را چون سرپناهی امن میبینند . املاکی هم هستند که روزگاری محل کسب و کار عده ای بوده و جهت آرامش و آسایش محله ای که دیگر محلی از آن نیتها نیست و به جایش رفت و آمدهای مشکوک و مخرب جایگزین شده است از این مکانها میتوان به گرمابه های سابق یا مغازه های بی سرقفلی و ویترین اشاره کرد . این در مکانها فعلا جولانگاه حیوانات و حشرات آزاردهنده هم شده اند .

خب برای جلوگیری از آسیبهای اجتماعی ناشی از این معضل چه باید کرد ؟ فرض بگیرید خطر جانی هم به وجود بیاید ! چگونه ؟ ریزش آوار به خاطر فرسودگی بناها بر اثر باد و باران و سنگینی برف و یخ ! این اتفاق هر زمان میتواند رخ بدهد . تصور کنید جماعتی رانده شده از جامعه شهری در خود لولیده اند که آواری بر سرشان فرود بیاید و دوران نئشگی را در بدترین و بی خبر ترین شکلش به پایان برسانند ! هرچند در مقابل این مرگ و میرها کسی تعقیب نمیشود و کسی پاسخگو نخواهد بود . این اتفاقات شوم شاید برای کودک از همه جا بی خبر که صرفا جهت بازی یا کنجکاوی کودکانه پای در این مخروبه ها گذاشته باشند ، به وجود بیاید . حالا وحشتی که برای ساکنین اینور و آنور حادث میشود بماند که گناهشان با خواسته همسایگی این مکانها میباشد . واقعا تصورش سخته که نیمه های شب که در خواب راحتی باشی و صدای مهیب آوار لرزه بر بالین بیاندازد !